เรื่องของข้าพเจ้า โดยมหาบ้านนอก

[Admin]

สติจำเป็นในที่ทุกสถานในกาลทุกเมื่อ

บ้านนอกในภาคใต้ มีการทำนาทำไร่กันเป็นหลัก เมื่อมีการทำนาก็มีการลงแขกดำนา และเก็บเกี่ยว. ครั้งหนึ่ง มีการออกปาก(ลงแขก)เก็บข้าว มีสาวบ้านใกล้มาช่วยหลายคน. ช่วงเวลาอย่างนี้เป็นช่วงที่หนุ่มๆ ออกมาจีบสาวกัน โดยมาช่วยเก็บเลียงข้าว(ฟ่อนข้าว)และก็หมายมองสาวไปด้วย ในบรรดาหนุ่มน้อยใหญ่ทั้งหลาย มีหนุ่มใหญ่คนหนึ่ง หมายมองสาวไว้แล้ว แต่บ้านนอกภาคใต้นั้น คันนาเล็กพอเดินได้คนเดียว หนุ่มใหญ่คนนี้มองสาวไปด้วยเดินไปด้วย แทบจะพูดได้ว่าคอแทบเคล็ด จนลืมดูทางคือคันนาที่เดิน จึงพลัดตกจากคันนา หัวทิ่มลงในนาเปื้อนโคลนตม ตั้งแต่นั้นมาหนุ่มใหญ่คนนั้นก็ได้ชื่อเล่นใหม่ว่า “ใอ้โคลน”.

images.jpeg (12.03 ) เปิดดู 15229 ครั้ง

[Admin]

สาวเทคนิคกับพระบวชใหม่

เมื่อบวชใหม่ๆ วันหนึ่ง ตอนเช้าออกไปบิณฑบาต ตอนกลับเจอกับนักศึกษาสาวกลุ่มหนึ่งเดินสวนทางมาด้านเดียวกัน คือพระเดินด้านขวา ส่วนกลุ่มสาวนักศึกษานั้นเดินมาด้านซ้าย เลยมาเจอกันพอดีหน้าร้านน้ำชา. พระนั้นเดินก้มหน้า สาวนางอื่นก็หลบหลีกไป แต่มีสาวนางหนึ่งไม่ยอมหลีก ยืนเอากระเป๋ากอดกับอกแน่นไม่หลีก ทำเอาพระบวชใหม่ใจไม่ค่อยดี สักครู่หนึ่ง เพื่อนๆ ร่วมกลุ่มก็มาดึงสาวนักศึกษาคนนั้นหลบไป เอ้อโล่งอกไปที วันหลังเลยต้องเดินหลบไปด้านในรั้วของโรงเรียนแทน.
ขอขอบคุณท่านเจ้าของภาพจากอินเตอร์เน็ต.

[Admin]

ไม่ต้องเอาอะไร

ตอนบวชใหม่ๆ ครั้งหนึ่ง พระอาจารย์สั่งว่า “พรุ่งนี้ไปฉันเพล(ฉันเที่ยง)ในเมือง ถ้าเขาถวายอะไรคุณอย่าเอานะ” ข้าพเจ้าได้ยินก็จำเอาไว้ รุ่งเช้าวันนั้นไปฉันที่วัดในตัวเมือง เมื่อฉันเสร็จ มีพระนำเอาของมาถวายมีหนังสือปาฏิโมกข์ ย่าม เช็คของขวัญ และอื่นๆ อีกหลายอย่างกก็ไม่ได้รับแต่อย่างใด เพราะพระอาจารย์สั่งไว้เมื่อวาน. พอกลับมาในรถ ท่านอาจารย์ถามว่า “ไหนได้อะไรมาบ้าง” ก็กราบเรียนท่านไปว่า “ผมไม่ได้อะไรมาเลยครับ ก็พระอาจารย์สั่งไว้แล้วนี่ครับว่า เขาถวายอะไรคุณอย่าเอานะ” ตอนหลัง ท่านอาจารย์ก็มาอธิบายว่า ที่สั่งอย่างนั้นหมายความว่า เงินที่เขาถวายมานั้นอย่าเอามาใช้ส่วนตัว แต่ให้นำไปช่วยสร้างห้องสุขาซึ่งกำลังดำเนินการก่อสร้างอยู่. เลยอดไม่ได้อะไรเพราะไม่เข้าใจกัน

[Admin]

สีกากับพระมหา

เมื่อบวชได้ประมาณ ๕ พรรษา พระมหาได้เข้ามาอยู่ในกรุงเทพฯ วันหนึ่ง กลับไปเยี่ยมบ้าน ได้พักอยู่ที่วัดใกล้บ้านหลายวัน วันหนึ่ง สีกาซึ่งเคยเป็นแฟนเก่าแต่แต่งงานมีลูก ๒ แล้วพาลูกๆ มาเยี่ยมที่วัด ได้พูดคุยทักทายปราศรัยกันพอเป็นที่ระลึกถึงกันแล้ว ตอนหนึ่งสีกาเก่าก็พูดขึ้นว่า “พี่หลวงบวชอยู่อย่างนี้แหละไม่ต้องสึกอีกแล้ว. พระมหาบวชไม่นานได้ยินเช่นนั้นก็คิดว่า “สีกาเก่าคงจะอนุโมทนากับการบวชของเราด้วยเป็นแน่แท้” จึงได้ถามไปเพื่อความแน่ใจว่า “เอ้า แล้วทำไมหล่ะ”
สีกา : “อืม ในเมื่อหนูไม่ได้แล้ว หนูก็ไม่อยากให้ใครได้”
พระมหา : ???(พูดไม่ออก)